Net terug van Barcamp Izegem 2021. Nu al? Ja, ik ben een beetje vroeger vertrokken want kei!ver!rijden! en thuis loopt er nog wat volk rond dat ik graag zie in een weekend.
Zoals bij de meesten was het superleuk om al die gezichten nog eens te zien na een Barcamp stilte van ongeveer 10 jaar. Mooie locatie, goed georganiseerd en lekker gesponsord. Merci allemaal!
Iets geleerd? Zeker weten!
Iedereen kan boeken schrijven én publiceren.
Ik heb een 3D-printer in ’t echt gezien.
Zwemmen is meer dan in het water liggen.
AI in fotografie is niet te onderschatten.
Muziek kan je programmeren.
Fact-checking komt met heel wat hate mail.
Ikzelf was een beetje te laat en daardoor waren de slots al bezet. Niet allemaal, maar eentje kwam niet uit en de overige 2 waren te laat in de namiddag. Spijtig, maar niet getreurd: ik heb mijn plezier al gehad aan de voorbereiding. Net zoals vroeger ben ik op zoek gegaan naar iets nieuws, wat niet te lang moet duren om te bouwen (lees: een avondje), wat met twitter te maken heeft … en probeer maar iets.
Wat dan?
Deze keer ben ik bij glitch.com uitgekomen. Van plezant en laagdrempelig gesproken. Dat is een tof en interessant platform mijn gedacht.
Om de twitter api te gebruiken moet je tegenwoordig als developer approved worden, ook dat is me gelukt. 🤪
Het idee: neem 5 willekeurige friends & followers van een bepaalde twitter gebruiker en toon van elk de laatste tweet.
De twitter api heeft nog steeds een rate limit, dus als het niet werkt is het ofwel iets wat ik gisterenavond niet goed getypt heb ofwel de rate limit die overschreden is.
Maar dus, het was een fijne dag. Ik heb er zelfs goesting van gekregen om te gaan zwemmen. Toppie!
Vandaag voor de eerste keer sinds maart 2020 weer met een heleboel collega’s samengewerkt in één ruime ruimte. Waauw. Dat was weer iets helemaal anders dan dat we ondertussen gewoon zijn.
Een hele dag, een hele dag ben ik al aan het nagenieten van een supercalifragilisticexpialidocious weekend. Dries en ik zijn ongeveer een week na elkaar jarig en zo kwam broer Bart met een fijn verjaardagscadeau: we gaan met ons drieën een weekend stappen.
Mijn twee broers hebben daar al wel wat ervaring mee, voor mij was het helemaal nieuw. Gelukkig heb ik een zoon in huis die al dat soort gerief ook heeft van x-aantal jaren Scoutskampen. Nieuw is ook heel spannend. Waar ik het meest schrik van had was: wat gaan we eten?*
Het is een prachtige route. Helemaal niet gemakkelijk met 15 kg (waarvan 4,5 liter water) op je rug, maar wat een mooie route (zelfs zonder dat gewicht op je rug zou je goed moet uitkijken). Ik denk dat we die route/post bijna tot op de letter gevolgd hebben en dat klopte als een bus. Het grootste deel van de route stap je langs het water.
Een zonnetje en 20°, zo ziet dat landschap er op z’n best uit. Aangenaam stappen ook.
Stevig klimmen en wreed heftig dalen. Af en toe héél spannend, ik heb mezelf nog horen roepen ‘IKBENWEL 43 JAAR HÉ’. Om te lachen natuurlijk, maar als je daar bovenaan die via ferrata staat dan ga je liever niet met je hoofd eerst naar beneden.
Ik heb ervan genoten. Van het weg zijn. Van het samenzijn. Van de natuur. Van de stilte. Van de sport.
Van mijn broers.
* Geen paniek, het was lekker. Adventure food, dat heeft blijkbaar gewoon warm water nodig.
